Najbardziej fizjologiczną i preferowaną drogę podaży żywienia jest droga doustna. W przypadku występowania nietolerancji pokarmów pochodzenia naturalnego, należy rozważyć zastosowanie diet przemysłowych w postaci dietetycznych środków spożywczych specjalnego medycznego przeznaczenia. Rodzaj diety doustnej ustala się indywidualnie na podstawie obecnego stanu pacjenta, jego zapotrzebowania i tolerancji. Żywienie doustne stosowane wg indywidualnego planu żywienia, często stanowi również uzupełnienie leczenia żywieniowego pozajelitowego czy dojelitowego, skutecznie wspomagając procesy regeneracji i adaptacji jelit, odbudowy flory bakteryjnej przewodu pokarmowego oraz poprawiając komfort życia pacjentów i ich rodzin.

Obecnie żywienie pozajelitowe, obok dojelitowego jest powszechnie stosowane w wielu szpitalach zarówno w Polsce jak i w całym świecie, ale pacjenci, których stan zdrowia nie wymaga pobytu w szpitalu mogą również zostać objęci żywieniem domowym.

Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych polega na dostarczeniu wszystkich substancji odżywczych drogą dożylną. Żywienie to kierowane jest do pacjentów, u których żywienie przez przewód pokarmowy jest całkowicie niemożliwe lub możliwe, ale niewystarczające. Wdrożenie terapii żywieniowej poprawia stan ogólny, przez co zwiększa szanse powodzenia leczenia choroby podstawowej oraz zwiększa komfort życia pacjentów.

Wskazania:

• Niedożywienie niedające leczyć się drogą przewodu pokarmowego
• Zespół krótkiego jelita
• Stabilna przetoka przewodu pokarmowego w okresie niemożliwego leczenia operacyjnego
• Zespół przewlekłej niedrożności zrostowej
• Wielopoziomowa niedrożność przewodu pokarmowego uniemożliwiająca odżywianie drogą przewodu
• Mukowiscydoza z zajęciem przewodu pokarmowego
• Choroba Leśniowskiego-Crohna
• Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
• Popromienne zapalenie jelit
• Toksyczne zapalenie jelita cienkiego
• Toksyczne zapalenie jelita cienkiego i jelita grubego
• Przewlekła biegunka autoimmunologiczna
• Zespół rzekomej niedrożności przewodu pokarmowego i inne neurogenne zaburzenia jelitowe
• Inne zespoły nietolerancji pokarmowej niedające się leczyć innymi metodami.

Zgłoszenie pacjenta do poradni:
1. przez wypełnienie karty zgłoszenia umieszczonej na stronie szpitala,
2. telefonicznie pod nr infolinii 602 242 151,
3. osobiście lub za pośrednictwem osoby trzeciej.

Kwalifikacja do żywienia pozajelitowego odbywa się w szpitalu.

Pacjent może skorzystać z bezpłatnego żywienia pozajelitowego w warunkach domowych, jeżeli posiada:

• e-skierowanie do poradni żywieniowej
• w razie potrzeby opiekuna, który odbędzie odpowiednie szkolenie.

1. Pacjent zostaje przyjęty na oddział celem kwalifikacji, wytworzenia dostępu do żyły centralnej, ustalenia zapotrzebowania i doboru odpowiedniego składu mieszaniny odżywczej .
2. W trakcie hospitalizacji pacjent i/lub opiekun zostaje przeszkolony w zakresie wszystkich czynności niezbędnych do prowadzenia żywienia pozajelitowego, między innymi: przechowywania i przygotowania mieszanin do żywienia pozajelitowego, posługiwania się cewnikiem żylnym oraz rozpoznawaniu powikłań.
3. Po wyjściu ze szpitala Pacjent otrzymuje raz w tygodniu gotowe worki zawierające mieszaniny odżywcze bezpośrednio do swojego domu. Mieszanina odżywcza podawana jest w czasie kilkunastu godzin (w zależności od rodzaju diety, stanu chorego), zwykle w godzinach nocnych.
4. Ponadto pacjentowi regularnie są dostarczane materiały medyczne oraz środki do dezynfekcji niezbędne do prowadzenia terapii w domu.
5. Pacjent pozostaje w stałym kontakcie z zespołem żywieniowym, mając do dyspozycji całodobowy numer infolinii.
6. Co najmniej raz na 3 miesiące pacjent ma kontrolną wizytę w Poradni.

Żywienie dojelitowe w warunkach domowych jest wskazane u chorych nie wymagających hospitalizacji, a u których niemożliwe jest wystarczające karmienie drogą naturalną, możliwe jest natomiast odżywianie drogą przewodu pokarmowego pod warunkiem uzyskania dostępu do jego sprawnie działających odcinków i zastosowania odpowiedniej diety przemysłowej.

Wskazania:

• Stany wegetatywne,
• śpiączki (nie metaboliczne!)
• Zaburzenia połykania w przebiegu chorób neurologicznych:
  • powikłanie udaru mózgu,
  • stwardnienie zanikowe boczne,
  • miastenia i zespoły miasteniczne,
  • miopatie,
  • polineuropatie,
  • choroba Parkinsona,
  • choroba Alzheimera i inne zespoły otępienne,
  • stwardnienie rozsiane (SM)
• Zaburzenia połykania innego pochodzenia
• Choroby onkologiczne jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka
• Brak możliwości żywienia doustnego
• Choroby zapalne jelit
• Mukowiscydoza

Zgłoszenie pacjenta do poradni:
1. przez wypełnienie karty zgłoszenia umieszczonej na stronie szpitala,
2. telefonicznie pod nr infolinii 602 242 151,
3. osobiście lub za pośrednictwem osoby trzeciej.

Kwalifikacja do żywienia dojelitowego może odbyć się:

• w szpitalu
• w poradni żywieniowej
• w domu pacjenta

Pacjent może skorzystać z bezpłatnego żywienia dojelitowego w warunkach domowych, jeżeli posiada:

• e-skierowanie do poradni żywieniowej celem włączenia żywienia dojelitowego dietą przemysłową w warunkach domowych
• kartę wypisową ze szpitala, w której ujęto informację o wytworzeniu i rodzaju dostępu do żywienia dojelitowego (zgłębnik, PEG, gastrostomia, jejunostomia, inny) lub oświadczenie o założeniu np. sondy nosowo-żołądkowej przez pielęgniarkę
• w przypadku dzieci informacja o kwalifikacji do żywienia dojelitowego powinna być zawarta w karcie informacyjnej,
• w razie potrzeby opiekuna, który odbędzie odpowiednie szkolenie

1. Kwalifikacja może odbyć się w domu pacjenta, w poradni lub w takcie pobytu szpitalnego, gdzie zostaje ustalany plan leczenia, dobór odpowiedniej diety przemysłowej.
2. W trakcie wizyty kwalifikacyjnej pacjent i/lub opiekun zostaje przeszkolony w zakresie wszystkich czynności niezbędnych do prowadzenia żywienia dojelitowego, między innymi: przechowywania, przygotowania, podaży diety. Szkolenie z zakresu opieki nad wytworzonym dostępem do przewodu pokarmowego.
3. Wizyty lekarskie i pielęgniarskie odbywają się co najmniej raz na trzy miesiące z pobraniem kompletu badań.
4. Ponadto pacjentowi regularnie są dostarczane diety, materiały medyczne niezbędne do prowadzenia terapii żywieniowej w domu.
5. Pacjent pozostaje w stałym kontakcie z zespołem żywieniowym, mając do dyspozycji całodobowy numer infolinii.